Het Zuid Afrikaanse leven

Hallo allemaal,

Ondertussen is het al weer 4 weken geleden dat ik mijn vorige verhaaltje schreef.
Eerlijk gezegd is dit niet de eerste poging om een nieuw verhaal te schrijven, de vorige twee keren had ik weer last van wat klunzigheid en heb ik de verhalen op een of ander manier verwijderd voordat ze opgeslagen waren. Maar driemaal is scheepsrecht, toch?

Het eerste volle weekend dat we hier waren zijn we naar de township geweest waar mijn stage actief is. Hier werd door mijn stage een groot voetbaltoernooi georganiseerd. De dag daarvoor was ik levend verbrand, ja je leest het goed, Thijs was verbrand. Op zaterdag was het een dikke 38 graden dus het was een beetje schaduwhoppen die dag voor mij.
Het toernooi was erg gaaf. Zelfs de plaatselijke dansmarietjes kwamen nog even met hun stokjes zwaaien. Het klinkt onschuldiger dan het is, want ze stonden te dansen alsof ze in een of andere foute Britse club stonden samen met hun Georgie Shore vrienden! Volgens Loren, onze halve Brit op kantoor, was het typisch Afrikaans.
Was erg gaaf om dit allemaal te zien. De voetbaltrainingen zijn een groot deel van de activiteiten van Lesedi la Batho, dus een overkoepelend toernooi is erg tof!

De week daarna, toen jullie allemaal aan het carnavallen waren, heb wij toch ook maar een goed feestje opgezocht. We zijn naar het grootste Dance festival van het Afrikaanse continent geweest, Ultra South Africa. Op de aftermovie van vorig jaar hadden we gezien dat een hoop mensen een vlag van hun land bij hadden. Dus ook wij liepen trots met onze nationale driekleur het terrein op. Bizar was al dat je aan de andere kant van de wereld zit, de hoofdsponsor van het evenement is Heineken en er 4 Nederlandser komen draaien. Dit viel ons blijkbaar niet als enige op, want er werd constant gevraagd of ze met ons en onze vlag op de foto mochten.
Ik was nog een beetje jaloers op iedereen die naar de Flying Dutch gaat, maar dit was gegarandeerd beter! Wat een fijn feestje!
De dag daarna hadden we nodig om even bij te komen. Heel de dag niks gedaan en aan het zwembad gelegen. Door een hoop klunzigheid en een dipje in Mitchells en mijn scherpte helaas de avond nog even druk geweest met het verbinden van mijn hand.
Toen we in het zwembad glazen water naar elkaar en het gooien waren, was de timing net even niet goed en sloegen we een slag kapot tegen elkaar. Pijn deed het niet zo, alleen echt super naar dat er glas in het zwembad lag. De maandag heb ik dus twee uur voornamelijk op de bodem van het zwembad gelegen opzoek naar stukken glas. Uiteindelijk hebben we alles er uitgekregen.

Het weekend daarna zijn we naar Pilanesberg geweest. Een groot nationaal natuurpark waar je met je eigen auto rond kan rijden opzoek naar de wilde beesten. Om de meeste kans te hebben om iets te kunnen zien zijn we om 3.30 uur opgestaan, even gedag gezegd tegen de groep die niet mee gingen en dus zijn gaan stappen en toevallig net binnen kwamen.
In het park van alles gezien. Zebra’s, gnoes(de lelijkste beesten die er bestaan), giraffen, olifanten, apen, impala’s en andere bokken en herten. Blijft toch gaaf om zo’n beest twee meter naast je auto te hebben staan. Daarna door naar Suncity, een bizar groot afgesloten resort en casino. Ze noemen het ook wel het Las Vegas van Zuid Afrika.
Wij waren er voor de zip2000, ze claimen de snelste en langste zipline van de wereld te zijn. Toen we naar boven reden begon het wat te waaien, maar gelukkig ging het toch door. Vervolgens die zipline af. Het leek alsof je tegen een muur van wind aanvloog, maar wel erg gaaf! We gingen toch met dik 100 km/uur die zipline af.
Op zondag werden we uitgenodigd om naar de kerk waar Chrisna altijd naartoe gaat te komen. Dit hebben we gedaan. Toen we met ons gezin in Kenia waren, zijn we naar een gospelkerk geweest. Ik had een soortgelijk sfeertje hier verwacht. Het begon heel tof, heel de kerk zong met moderne nummers gezongen door enthousiaste zangers en begeleid door een band.
De dienst zelf was net even wat anders. Alles was zo over de top. Mensen stonden te lachen, schreeuwen, vielen spontaan om en spraken een rare onverstaanbare taal.
Ik ben hier duidelijk te nuchter voor want ik vond het verschillelijk, ik was zwaar geshockeerd. Alsof ik naar een slecht toneelstuk stond te kijken. ’s Avonds dus maar een paar, of iets meer, biertjes gedronken om mezelf eroverheen te kunnen zetten.

Afgelopen weekend was op vrijdag Gustaaf, een huisgenootje, jarig. Met zijn alle gebraait en daarna gaan stappen. De zaterdagochtend en -middag hadden we allemaal nodig om even helemaal niks te doen. ’s Avonds zijn we naar de Vodacom Bulls tegen de Cell-C Sharks geweest. Rugby is een populaire sport onder de witte bevolking. Aangezien wij in het stadion van de Bulls werken moesten we toch naar minstens een wedstrijd geweest zijn.
De Bulls spelen al twee jaar niet zo goed. Maar wat ze dus duidelijk nodig hadden, was ons support, want ze wonnen! Deze overwinning was nog wat beter omdat Loren fanatiek Sharks fan is. Zij had ons gewaarschuwd dat de Bulls gegarandeerd gingen verliezen dus we beter voor de Sharks konden zijn. Het leukste is natuurlijk om deze overwinning er nog even lekker in te wrijven.

Later in de avond kwamen Joost en Saskia op bezoek. Heel tof! Raar dat je aan de andere kant van de wereld zit en ze dan hier ziet. Op zondag ben ik met Joost naar het Voortrekker monument geweest. ’s Avonds met het hele huis en Joost en Sas gaan uiteten.
De volgende ochtend zouden Joost, Saskia en ik onze Balloon Safari gaan doen. Ik had een dagje vrij genomen zodat we daarna nog wat rond konden rijden. Helaas werd ik om 3.15 uur gebeld dat hij niet door zou gaan. De volgende ochtend hadden we weer een kans.
We zijn uiteindelijk wel nog die kant op gereden om daar wat dingen te bekijken. Na 4 weken de vieze Zuid Afrikaanse nep variant van Goudse kaas te hebben gegeten, zijn we dus even op bezoek geweest bij een Nederlandse kaasboerderij. Eerst een broodje kroket gegeten. En daarna flink kaas ingeslagen om even vooruit te kunnen. Naar een Bush Babies Sentuary. Een opvang voor apen die als huisdier gehouden werden of wilde apen die op wat voor manier verzorging nodig hebben.
Erg gaaf om zo tussen de wilde apen rond te wandelen. ’s Avonds hebben we nog met zijn 3e gebraait en daarna vroeg naar bed. De volgende dag weer 4.00 uur op voor de Balloonsafari. Na uiteindelijk anderhalf uur gewacht te hebben werd ons weer verteld dat we ook die dag niet zouden gaan vliegen. Dus konden we weer naar huis.
Ik heb Joost en Saskia toen het centrum in Mabopane laten zien. We werden enthousiast ontvangen door de kinderen van de daycare. Nadat ze allemaal onze benen geknuffeld hadden moest er natuurlijk gezongen worden voor ons. Heel leuk! Daarna nog een kopje koffie met de verse baksels bij de Lesedi Bakery. ’s Middags moest ik gewoon stage lopen.
Na lang twijfelen hebben we besloten om woensdagochtend het nog één keer te proberen.
En wederom was het 3 maal scheepsrecht. Om 6.15 uur kwamen we los van de grond om uiteindelijk op een paar honderd meter hoogte de zonsopkomst te bekijken. Heel gaaf!
Uiteindelijk zijn we zelfs 1 km hoog geweest. Vanaf daar kon je heel mooi de skylines van Johannesburg, Sandton (de Zuidas van Johannesburg) en Pretoria zien. De wind stond zo dat we een mooi rondje konden maken. Een dik uur later kwamen we dus weer op precies dezelfde plek op de grond dan waar we vertrokken. Gezellig ontbeten en toen zat het feest er toch alweer op.
Joost en Saskia zijn vanuit daar doorgereden richting Kaapstad en ik moest door naar stage.
Hele toffe dagen met ze gehad en heel gaaf om ze mijn leven hier te kunnen laten zien!

Voor de komende tijd is er ook weer genoeg om naar uit te kijken. Volgende week begint ik met de eerste car mechanic workshops. Er werd mij beloofd dat we zouden beginnen met 20 man. Ik werd gister gebeld dat dit er ondertussen 68 zijn.. De groep wordt dus in tweeën gedeeld en we gaan de workshops starten met hele grote groepen.
Dit eerste blokje duurt 2 weken, daarna zal waarschijnlijk een lokale car mechanic het van mij over gaan nemen.

Over 2 weken gaan we op vakantie. Dus dit weekend gaan we eens even kijken waar onze roadtrip ons gaat brengen. Het plan is om naar Kaapstad te gaan en dan via de kust naar het oosten en vervolgens weer terug naar het noorden. Dan zetten we Stef af in Pretoria, en rijden we door naar het Krugerpark voor het studentenweekend. Heel veel zin in!

Genoeg om naar uit te kijken dus.
Tot de volgende!

Groetjes!