Rondje Zuid Afrika

Ondertussen alweer meer dan een maand geleden dat ik iets van mij heb laten horen.
Zes weken geleden zijn we begonnen met de car mechanic workshops. Eerlijk gezegd was ik best een beetje zenuwachtig. Er waren mij in februari ongeveer 20 man beloofd, maar op de dag van de eerste workshop was dit aantal al opgelopen tot ruim 70. Wat me direct opviel was dat het vooral vrouwen waren. En niet het stereotype vrouw wat je verwacht bij een automonteur. Het leek meer alsof ik ging beginnen met een kappersworkshop.
We hadden besloten om de groep in tweeën te delen en de ene helft een financiele workshop aan te bieden en de andere de autotechniek workshop. Voordat we begonnen met de lessen wordt er eerst altijd gezongen en gebeden. Blijft erg bijzonder om te zien! Vooral de zang, waarbij iedereen uit volle borst mee staat te zingen, klappen en dansen.
Na dit dagelijkse ritueel kan er dan gestart worden met de lessen. Het is toch best lastig, lesgeven in een vreemde taal aan mensen waarvoor Engels ook niet hun eigen taal is.
Al gauw werd mij duidelijk dat er een hoop mensen met andere intenties de workshop volgen of echt puur uit wanhoop, op zoek naar een baan. Het niveau is dan ook erg laag.
Ook het intellect verschilt erg veel binnen de klassen wat het allemaal erg lastig maakt.
Na twee weken, 4 lesjes, een toetje gegeven. Hieruit bleek het laatste ook. Veel begrijpen de vragen niet of snappen het gewoon nog niet. Na deze twee weken ben ik drie weken op vakantie geweest.
Tijdens die drie weken werden mijn lesjes overgenomen door een lokale quality insurance professional.

Tijdens mijn vakantie heb ik, zoals de titel al zegt, een rondje Zuid Afrika gemaakt. Op zaterdag om 1:15 uur stond de wekker om drie kwartier later te kunnen vertrekken.
Eerste bestemming, Kaapstad. Zo’n 1461 km rijden, alleen maar rechtdoor. Binnen vijf minuten zit je vanaf ons huis op de N1, een snelweg die vanaf het noorden helemaal naar Kaapstad gaat. Uiteindelijk hebben we er 16 uur over gedaan. We hadden in Kaapstad een mooi huis geboekt aan het strand in Bloubergstrand. Deze was alleen de eerste nacht nog vol dus sliepen we een nachtje in het Surf House. Een groot huis met allemaal surfers, een zwembad, trampoline, shack line, buiten fitness en, het mooiste van alles, een buiten douche. Lekker een nachtje bijkomen dus!
De volgende dag helemaal niks gedaan, gewoon een ochtendje lekker ‘spelen’ bij het huis. Ik ben en blijf toch een reuze kleuter, haha.
’s Middags naar het nieuwe huis. Echt mega mooi! Eindelijk goede bedden, uitzicht over zee en over Kaapstad. Echt heerlijk!
De rest van de week in Kaapstad gebleven. De Tafelberg op gelopen, jammer van de wolken maar was erg gaaf! Een dagje naar het Kaapse schiereiland, nog een keer de Tafelberg op met de kabelbaan voor het uitzicht, Lions Head op gelopen, kitesurf lesje en misschien wel een van de hoogtepunten, de sunset cruise. Lekker luxe met een jacht de zee op om naar de zonsondergang te kijken onder het genot van een (paar) glaasje(s) champagne. Wat een heerlijke stad is Kaapstad!

Na een weekje begonnen aan het roadtrippen. Eerste bestemming, Stellenbosch. We hadden een hostel geboekt. Als snel was ons allemaal duidelijk, misschien zijn wij hier niet helemaal voor gemaakt. Harde ranzige bedden, muffe kamers en rare mensen die daar rondliepen.
Vanaf dat moment dus lekker HC in guesthouses en hotels gezeten.
In Stellenbosch hebben we, uiteraard, een wijntour gedaan. Samen met twee Belgen en vier Duitsers een dagje wijn proeven en, als kers op de taart, kaas!
’s Avonds hebben we nog gebraait bij Liza. ‘Die van Stella Maris’ zitten ook overal op de wereld!

In Kaapstad zat een vrouw met kinderen een nachtje in hetzelfde huis als wij. Ze kwam uit Mosselbaai. Was dat nou net de plek waar we de volgende dag naartoe zouden gaan. Dus gauw contact met haar opgenomen met de vraag of zij nog een leuke plek wist waar we konden slapen.
Uiteindelijk heeft ze met een leuke korting een mooi hotel voor ons geregeld.
We zijn hier uiteindelijk een extra nachtje geweest omdat in Oudtshoorn alles vol zat.

In Mosselbaai hebben in een heel tof Zuid Afrikaans restaurant gegeten. Je besteld je eten aan de bar, gaat ergens zitten terwijl je eten op de braai gemaakt wordt, en ze komen het vervolgens naar je tafel brengen. Super lekker en een hele toffe sfeer!
De dag daarna zijn we een dagje naar Oudtshoorn geweest, naar een struisvogel boerderij en naar een soort van dierentuin waar je met krokodillen kon zwemmen.

Na twee nachten Mosselbaai verder naar Plettenberg bay, Plet in de volksmond. We troffen het wel met onze slaapplekken. Weer een fijn plekje met een hilarische gastvrouw en ‘papa’ de gastheer. Deze mensen hebben een theelepelverzameling waar je eng van wordt.
Ze vonden het zo leuk dat wij er waren dat ze ons bijna als hun kleinkinderen gingen behandelen. Hier zijn we ook twee nachten gebleven zodat we wat meer tijd hadden voor onze activiteiten. We zijn een dagje naar het Tsitsikama national park geweest. Hier zijn we met een zipline doorheen gevlogen. Het klinkt erg spectaculair, maar het viel een beetje tegen.
We hadden ook om een dvd gevraagd met foto’s en filmpjes erop. Toen we deze eenmaal bekeken hadden zijn we snel naar de auto gerend en weg gereden, want het was het echt niet waard om daar voor te betalen. Beetje Nederlands, dat wel. Haha.
’s Avonds zijn we gaan stappen in Plet. Dé club van Plet leek meer op de kinderdisco van de camping waar iedereen aan het genieten was van hun eerste biertje in hun leven. Opa’s achter de draaitafel en gaan! Uiteindelijk weer optijd naar huis gegaan want de volgende dag was het zover!
De bungeejump! We moesten er om 8.00 uur zijn, dus vroeg onderweg.
Ik had verwacht dat ik van die brug, van 216 meter hoog, af gegooid zou moeten worden. Maar het viel allemaal mee. Op de brug was het net of je in een of andere club stond, beter dan die in Plet. Er werkte alleen maar zwarte mensen die helemaal los gingen op de muziek. Nadat ongeveer 15 mensen al van die brug afgesprongen waren was ik aan de beurt. Je wordt vastgemaakt, loopt naar het randje, lacht een keer in de camera en dan wordt er al in je oor geschreeuwd: “5, 4, 3, 2, 1, BUNGEEE”. En je springt. Eigenlijk zonder bij na te denken! Echt zo vet! We willen allemaal nog een keer!
Als je eenmaal stil hangt komt er iemand naar beneden om je weer op te takelen. Eenmaal op de brug wordt er door een dikke donkere man aan mij gevraagd waar ik vandaan kom, nadat ik hem vertelde dat ik uit Nederland kom begon hij breed te lachen en riep: “Aaah Thijs, don’t worry. Zwarte Piet will help you”. De ervaring was nu helemaal compleet, hahahaha.

Die nacht sliepen we in Port Elizabeth, een stad waar je eigenlijk geweest wil zijn, maar niks te doen is. Het guesthouse had ons een festival aangeraden, maar we voelde ons hier behoorlijk wit. Dus na de vuurwerkshow op het strand zijn we ergens wat gaan drinken.
De volgende ochtend, eerste paasdag, hebben we ons paasontbijtje in een luxe hotel gescoord. Tijdens het ontbijt allemaal onze financiën eens zitten bekijken. Hier moesten we even van bijkomen dus voor de lunch maar een brood gehaald in de supermarkt om dit in de auto op te kunnen eten.

Daarna door gereden naar Addo Elephant parc. Hier zaten we in de middle of nowhere in een mooi huisje. Gauw onze spullen binnen gezet en het park in. Na een paar honderd meter als het eerste beest gespot. Een grote mannetjes olifant die half op de weg stond te genieten van een lekker bosje.
De zebra’s en impala’s hadden we al gauw weer gezien dus daar hoefde we niet meer voor te stoppen. Uiteindelijk in een middagje toch nog een hoop gezien. Zo stond er een grote buffel vlak langs de weg en liep er opeens een leeuwin over de weg.
’s Avonds werd er een braai georganiseerd door het guesthouse. De volgende ochtend vroeg op om voordat we uit moesten checken nog even het park in te kunnen. Helaas niet zoveel gezien als de dag daarvoor. Maar wel weer een paar olifanten van erg dichtbij kunnen zien.

Na het uitchecken zijn we snel doorgereden naar Coffee bay, wat toch nog 6 uur rijden was.
Dit plaatje was ons aangeraden omdat het zo mooi was, een plaatje met 250 inwoners. Het guesthouse had ons al verteld dat de weg er naartoe niet erg goed was en dat in Coffee bay zelf de wegen niet verhard zijn. Door de regen moesten we er toch maar eens over nadenken of we wel echt wilden komen. We wilden toch graag gaan omdat we bang waren dat we er spijt van zouden krijgen.
Hoe dichter we bij Coffee bay kwamen, werd al gauw duidelijk wat ze bedoelde met de weg. Hoge drempels, smalle wegen en vooral heel, echt heel, veel potholes. Eenmaal in Coffee bay werden de wegen dus niet veel beter. Door de regen was het een grote modderpoel geworden.
Veel gure types die daar rond liepen, maar het was allemaal erg veilig volgens het guesthouse.
’s Avonds ergen bij een hotel wat gaan eten en vooral veel wijn gedronken om Coffee bay een beetje te kunnen behappen. De volgende ochtend ondanks de regen toch maar vertrokken naar Hole in the Wall, dé reden waarom we naar Coffee bay geweest zijn.

De directe weg was door de regen veranderd in een 4x4 weg, dus die konden we niet gebruiken met onze Mercedes. Er was nog een andere weg, ook onverhard, maar deze zou wel te doen zijn met normale auto’s. Wederom veel potholes, maar nu ook plassen en modder! Na een hoop avontuur en maar twee keer vast gezeten te hadden we Hole in the Wall uiteindelijk gehaald. Toch ook een plek waar je geweest moet zijn, maar niet super veel voorstelt. Door de hoge golven was de kracht van het water dat door het gat stroomde, erg tof om te zien!
De terug weg was nog even spannend! Modderige hellinkjes op en weer alle potholes. Een extra uitdaging was de benzine die langzaam opraakte. Gelukkig ging de terugweg wat makkelijker en zaten we snel op een verharde weg.

Toen we eenmaal bij een benzinestation stonden, werd ons verteld dat de benzine op was en we dus niet konden tanken. Ze verwachtte dat het nog een uur zou duren, maar die tijd hadden we niet. Het volgende tankstation was 25 km verderop wat we wel dachten te halen. Helaas haalde we het niet..
Gestrand op de weg stond er al gauw een politiewagen achter ons. Of we heel snel onze auto van de weg wilden halen. We hebben ze alles uitgelegd en uiteindelijk zaten Mitchell en ik al snel achterin een politieauto met een 5 liter kan. Al snel kwamen we in een dorpje terecht waar nog nooit een wit iemand gezien was leek wel, snel ons kannetje gevuld en opzoek naar een lift terug. Na even zoeken zagen we onze vrienden van de politie weer, dus die hebben we geprobeerd om te kopen. Helaas moest er ook gewerkt worden dus konden ze ons niet helpen. Wel konden ze een andere lift voor ons regelen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een bakkie, een soort kleine pick up, die ons wel wilde helpen. Vrouwlief werd gauw achterin de bak gezet en wij mochten voorin. De auto hing letterlijk aan elkaar met ijzerdraad, tape en pakplastic. Toen hij hem probeerde te starten, deed hij het natuurlijk niet. Ondertussen begon het hele dorp zich te verzamelen om te kijken wat deze witte mensen aan het doen waren. Uiteindelijk kreeg hij hem aan de praat en zijn we met een goeie 20 km per uur terug naar onze auto gereden. De aardige man hielp ons nog even met het bijtanken. Na een foto konden wij weer op pad, opzoek naar een veilig tankstation.
Zo werd Coffee bay uiteindelijk nog erg avontuurlijk en zeker memorabel!

Na getankt te hebben onderweg naar Durban, onze laatste bestemming alweer! Weer een goede 6 uur rijden. Durban is op Johannesburg en Kaapstad na de grootste stad van Zuid Afrika. Verder is het op India na de plek waar de meeste Indiërs gecentraliseerd wonen. Dit was ook erg te zien aan ons hotel wat helemaal in die stijl gebouwd was.
’s Avonds maar opzoek naar een goedkoop restaurantje. Want het geld ging er toch wel erg hard doorheen. Daarna gauw te bed en bijkomen van onze avontuurlijke dag.
De volgende dag zijn we gaan ontbijten aan de boulevard en ’s middags hadden we een segwaytour door het Moses Mabhida stadium, het WK-stadion in Durban, en over de boulevard.
Het begin is een beetje onwennig maar al gauw racete we allemaal met onze segways door Durban. Naja, allemaal, Stef was niet echt een talentje en reed ook nog een band lek.
Daarna hadden we een gat in onze planning dus zijn we naar Fast & Furious 7 geweest.
’s Avonds hebben we wat gegeten in het hotel en zijn daarna na wat flessen wijn naar bed gegaan. De volgende dag moesten we, wederom, 6 uur in de auto zitten naar Pretoria.

Onderweg naar huis nog een keer langs de weg gezet door een neppe politie agent, maar gelukkig heeft ons dat niks gekost.
Eenmaal thuis snel gaan wassen. Want de volgende dag gingen we op studentenweekend in Kruger.

De volgende dag weer in de auto. Ondertussen had ik die auto’s helemaal gehad en was ik er behoorlijk klaar mee. Gelukkig had ik mezelf een fijne eigenschap aangeleerd tijdens de roadtrip. Iedere keer als ik achterin een auto ging zitten en we eenmaal onderweg waren, vielen mijn ogen snel dicht en lag ik lekker te ronken!

Het weekend was tof, veel beesten gezien en vooral een gezellig weekendje borrelen met alle Nederlanders!
Op de terugweg via de Panoramaroute naar huis gereden. Mooi stukje Zuid Afrika!
’s Avonds de hele vakantie afgesloten bij ons stamrestaurant, de golfclub. Maar de volgende dag moesten we na 3 heerlijke weken toch echt weer aan het werk!

Ondertussen ben ik alweer bijna 2 weken aan de slag. Mijn lessen zijn nog niet begonnen, want mijn vervanger had iets meer tijd nodig dan gedacht. Dus druk met mijn verslagen van school.

Wederom weer een hoop toffe dingen om naar uit te kijken. Zaterdag gaan we Koningsdag vieren op de ambassade, maandag is hier ook een feestdag dus zijn we ook vrij, op vrijdag is het de Dag van de Arbeid dus zijn we weer een dagje vrij en op zaterdag komen Papa, Mama, Pim, Bob en Lisa op bezoek voor 2 weken! Heel erg veel zin in om eindelijk al mijn verhalen een beeld te kunnen geven en ze mijn leven hier te kunnen laten zien.

Een lekker lang verhaal geworden! Tot de volgende weer!!