Mijn eerste dagen
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Thijs
05 Februari 2015 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hallo allemaal,
Ondertussen zit ik alweer 6 dagen in Zuid Afrika.
Afgelopen vrijdag ben ik vertrokken vanuit Amsterdam. Gelukkig mocht ik, net toen ik moest vliegen, nog even genieten van de Nederlandse winter.
Mede door de sneeuw, maar ook doordat het vliegtuig zo onwijs vol zat, hadden we 1 uur vertraging.
Door de sneeuw moesten we deiced worden. Je zou denken dat wij hier en Nederland wel een oke systeem voor hebben. Het gebeurd per slot van rekenening ieder jaar. Maar nee hoor, eerst 10 minuten taxien naar de deice zone om daar 20 minuten deiced te worden en dan weer 10 minuten terug.
In Londen was het gelukkig erg goed weer.
Daar hadden we nog 2 uur over om even een hapje te eten. En toen begon de lange vlucht. Niet veel kunnen slapen helaas. Dus ik was behoorlijk gebroken.
Afgelopen weekend een beetje gesetteld in ons nieuwe huis. De ander huisgenootjes leren kennen en lekker wat rond gekeken. Al vele spookverhalen gehoord hoe gevaarlijk het hier wel niet is. Veel uiteten geweest en boodschappen gedaan. Het eten is hier net even wat anders. Typisch Afrikaans is eigenlijk altijd heel veel vlees. Kijk niet raar op als je hier een steak van 1 kg kan bestellen in een restaurant. Je hebt zelfs restaurants waar ze steaks van 3,5 kg verkopen. Van vlees hebben ze erg veel verstand, haha.
Afgelopen maandag voor het eerst stage gelopen.
Heel bijzonder hoe ze hier de week samen beginnen. Er komt een soort dominee om te praten over het geloof. Ze zijn erg kritisch op hoe het christendom in Nederland uitgeoefend wordt. Op sommige vlakken kan ik me hier wel in vinden, omdat het hier veel toegankelijker is. Ze hebben iedere maandagochtend een gesprek over een bepaald onderwerp.
Zo ging het maandag over dat iedereen een steen is, met een doel in zijn leven. Iedereen heeft op de plek van zijn hart een puzzelstuk, die op de juiste plek gelegt moet worden.
Daarna wordt er een rondje gemaakt waarover iedereen wil bidden voor die week en wordt er met zijn alle gebeden. Daarna gaat iedereen aan het werk.
Wij gingen daarna naar een koffietentje om onze stage door te spreken.
De opdracht die ik had, is er niet meer. Maar ze hebben een veel leuker project. Ze zijn bezig met het opzetten van een hybride leeromgeving voor autotechnici. Dit wil zeggen dat ze in hun centrum in Mabopane, de township, een autowerkplaats willen inrichten waar jongeren de basics van de autotechniek leren. Het is niet alleen een school, maar zal ook echt gaan functioneren als een echt bedrijf.
Samen met een Duitse autotechnicus ga ik dit dus helemaal opzetten. Erg gaaf! Ook erg leuk om te horen was dat zij maar één verwachting hebben van ons, dat we een life-changing tijd tegemoet gaan. Alles wat we doen is goed.
Ook mogen alles zelf inrichten. Hoelaat we komen, hoelaat we gaan. Of we thuis werken of op kantoor. Allemaal erg relaxt dus.
Dinsdag zijn we voor het eerst naar het centrum in de township geweest.
Zo bijzonder om te zien dat al het personeel daar een soort familie is. Ze stromen allemaal over van trots. Trots op hun werk!
Ze doen heel veel projecten. Ze hebben life skill trainingen, een daycare voor kinderen van tienermoeders, een computerles, naai en handwerkles voor de vrouwen, een naaiatellier en een bakkerij, wat ook een hybride leeromgeving is.
Het leukste is om foto's te maken. Dit vinden ze allemaal zo leuk! iedereen staat al te poseren wanneer je telefoon tevoorschijn komt.
Komende zaterdag gaan we er weer naartoe, er is dan een groot voetbaltoernooi voor de hele township.
Er is helaas op dit moment nog niet zoveel te doen op stage. We wachten nog op de toezegging van een bedrijf of ze het project willen sponsoren.
We doen dus een hoop kleine klusjes. Gister heb ik een workshop opgezet voor al het personeel over werkethos. Vandaag gaan we naar Johburg om daar kleding op te halen bij Lufthansa.
Verder hebben we erg veel lol met onze collegas op kantoor. Het zijn twee vrouwen met de slechtste humor die er bestaat, en dat kan ik wel waarderen. Beide Zuid Afrikaans maar een, Loren, is pas weer 2,5 jaar terug omdat ze vroeger met haar ouders naar de UK is gegaan door de onrust die er was door de apartheid. Chrisna, mijn baas, is een echte Afrikaner. Ze is erg trots op haar taal en hun groep.
Ze vertelde ook dat wij Nederlanders erg gewaardeerd worden door de Afrikaners. Door onze stevige wortels in hun cultuur.
Dat Afrikaans maakt het ook erg makkelijk met praten. Als je het Engelse woord niet weet dan zeg je het in het Nederlands. Als Jörg, de Duitse car mechanic, het woord niet weet. Zegt hij het in het Duits tegen mij, ik in het Nederlands tegen Chrisna, en zij vertaalt het naar het Engels. Genoeg culturen in een kantoor dus.
Het is net of ik hier al jaren woon. Het is hier zo'n ander leven!
Alles kan rustig aan, niemand heeft haast. Het linksrijden was ook erg snel onder de knie. Maar als het erg rustig is moet je wel erg goed over nadenken.
Wat wel heel raar is, zijn de loadsheddings. Na het afschaffen van de apartheid zijn alle witte mensen bij het elektriciteits bedrijf, Eskom, weggestuurd. Zwarte hebben toen de topfuncties gekregen.
Zij hebben alleen de afgelopen 20 jaar niks aan onderhoud en investeringen gedaan. De vraag naar elektriciteits is echter wel blijven groeien. Daardoor is er nu vaak een tekort aan stroom. Om dit te voorkomen worden iedere dag delen van Zuid Afrika afgesloten van de stroom, dit noemen ze een loadshedding. Dit duurt normaal 2 tot 2,5 uur. Echter zijn er gister 2 grote energiecentrales kapot gegaan en worden er vanaf nu meer en langere loadsheddings gedaan. Ze zeggen dat ze nu 4,5 uur zullen duren. Gister heeft echter heel Pretoria tot 23.30 uur geen stroom gehad. We weten niet precies wanneer het begonnen is, we denken rond 13.00 uur. De reden dat we het niet weten is omdat alle grote gebouwen en mensen met geld een generator hebben. Dus er is bijna altijd stroom. In ons huis hebben we dit helaas niet.
Tijdens zo'n loadshedding wordt ook echt alles uitgeschakeld. Ook de verkeersverlichting gaat uit. Op drukke kruispunten komen verkeersregelaars te staan maar verder is het gewoon survival of the fittest en gewoon ieder klein gaatje pakken en jezelf er maar tussen proppen. Hopelijk worden de centrales snel gemaakt, maar vanmiddag gaan we toch maar even een hoop batterijen voor de zaklampen en kaarsen kopen.
Ik ga nu maar weer eens aan het werk. Een kijken of ze nog wat leuke klusjes weten.
Tot de volgende!
Ondertussen zit ik alweer 6 dagen in Zuid Afrika.
Afgelopen vrijdag ben ik vertrokken vanuit Amsterdam. Gelukkig mocht ik, net toen ik moest vliegen, nog even genieten van de Nederlandse winter.
Mede door de sneeuw, maar ook doordat het vliegtuig zo onwijs vol zat, hadden we 1 uur vertraging.
Door de sneeuw moesten we deiced worden. Je zou denken dat wij hier en Nederland wel een oke systeem voor hebben. Het gebeurd per slot van rekenening ieder jaar. Maar nee hoor, eerst 10 minuten taxien naar de deice zone om daar 20 minuten deiced te worden en dan weer 10 minuten terug.
In Londen was het gelukkig erg goed weer.
Daar hadden we nog 2 uur over om even een hapje te eten. En toen begon de lange vlucht. Niet veel kunnen slapen helaas. Dus ik was behoorlijk gebroken.
Afgelopen weekend een beetje gesetteld in ons nieuwe huis. De ander huisgenootjes leren kennen en lekker wat rond gekeken. Al vele spookverhalen gehoord hoe gevaarlijk het hier wel niet is. Veel uiteten geweest en boodschappen gedaan. Het eten is hier net even wat anders. Typisch Afrikaans is eigenlijk altijd heel veel vlees. Kijk niet raar op als je hier een steak van 1 kg kan bestellen in een restaurant. Je hebt zelfs restaurants waar ze steaks van 3,5 kg verkopen. Van vlees hebben ze erg veel verstand, haha.
Afgelopen maandag voor het eerst stage gelopen.
Heel bijzonder hoe ze hier de week samen beginnen. Er komt een soort dominee om te praten over het geloof. Ze zijn erg kritisch op hoe het christendom in Nederland uitgeoefend wordt. Op sommige vlakken kan ik me hier wel in vinden, omdat het hier veel toegankelijker is. Ze hebben iedere maandagochtend een gesprek over een bepaald onderwerp.
Zo ging het maandag over dat iedereen een steen is, met een doel in zijn leven. Iedereen heeft op de plek van zijn hart een puzzelstuk, die op de juiste plek gelegt moet worden.
Daarna wordt er een rondje gemaakt waarover iedereen wil bidden voor die week en wordt er met zijn alle gebeden. Daarna gaat iedereen aan het werk.
Wij gingen daarna naar een koffietentje om onze stage door te spreken.
De opdracht die ik had, is er niet meer. Maar ze hebben een veel leuker project. Ze zijn bezig met het opzetten van een hybride leeromgeving voor autotechnici. Dit wil zeggen dat ze in hun centrum in Mabopane, de township, een autowerkplaats willen inrichten waar jongeren de basics van de autotechniek leren. Het is niet alleen een school, maar zal ook echt gaan functioneren als een echt bedrijf.
Samen met een Duitse autotechnicus ga ik dit dus helemaal opzetten. Erg gaaf! Ook erg leuk om te horen was dat zij maar één verwachting hebben van ons, dat we een life-changing tijd tegemoet gaan. Alles wat we doen is goed.
Ook mogen alles zelf inrichten. Hoelaat we komen, hoelaat we gaan. Of we thuis werken of op kantoor. Allemaal erg relaxt dus.
Dinsdag zijn we voor het eerst naar het centrum in de township geweest.
Zo bijzonder om te zien dat al het personeel daar een soort familie is. Ze stromen allemaal over van trots. Trots op hun werk!
Ze doen heel veel projecten. Ze hebben life skill trainingen, een daycare voor kinderen van tienermoeders, een computerles, naai en handwerkles voor de vrouwen, een naaiatellier en een bakkerij, wat ook een hybride leeromgeving is.
Het leukste is om foto's te maken. Dit vinden ze allemaal zo leuk! iedereen staat al te poseren wanneer je telefoon tevoorschijn komt.
Komende zaterdag gaan we er weer naartoe, er is dan een groot voetbaltoernooi voor de hele township.
Er is helaas op dit moment nog niet zoveel te doen op stage. We wachten nog op de toezegging van een bedrijf of ze het project willen sponsoren.
We doen dus een hoop kleine klusjes. Gister heb ik een workshop opgezet voor al het personeel over werkethos. Vandaag gaan we naar Johburg om daar kleding op te halen bij Lufthansa.
Verder hebben we erg veel lol met onze collegas op kantoor. Het zijn twee vrouwen met de slechtste humor die er bestaat, en dat kan ik wel waarderen. Beide Zuid Afrikaans maar een, Loren, is pas weer 2,5 jaar terug omdat ze vroeger met haar ouders naar de UK is gegaan door de onrust die er was door de apartheid. Chrisna, mijn baas, is een echte Afrikaner. Ze is erg trots op haar taal en hun groep.
Ze vertelde ook dat wij Nederlanders erg gewaardeerd worden door de Afrikaners. Door onze stevige wortels in hun cultuur.
Dat Afrikaans maakt het ook erg makkelijk met praten. Als je het Engelse woord niet weet dan zeg je het in het Nederlands. Als Jörg, de Duitse car mechanic, het woord niet weet. Zegt hij het in het Duits tegen mij, ik in het Nederlands tegen Chrisna, en zij vertaalt het naar het Engels. Genoeg culturen in een kantoor dus.
Het is net of ik hier al jaren woon. Het is hier zo'n ander leven!
Alles kan rustig aan, niemand heeft haast. Het linksrijden was ook erg snel onder de knie. Maar als het erg rustig is moet je wel erg goed over nadenken.
Wat wel heel raar is, zijn de loadsheddings. Na het afschaffen van de apartheid zijn alle witte mensen bij het elektriciteits bedrijf, Eskom, weggestuurd. Zwarte hebben toen de topfuncties gekregen.
Zij hebben alleen de afgelopen 20 jaar niks aan onderhoud en investeringen gedaan. De vraag naar elektriciteits is echter wel blijven groeien. Daardoor is er nu vaak een tekort aan stroom. Om dit te voorkomen worden iedere dag delen van Zuid Afrika afgesloten van de stroom, dit noemen ze een loadshedding. Dit duurt normaal 2 tot 2,5 uur. Echter zijn er gister 2 grote energiecentrales kapot gegaan en worden er vanaf nu meer en langere loadsheddings gedaan. Ze zeggen dat ze nu 4,5 uur zullen duren. Gister heeft echter heel Pretoria tot 23.30 uur geen stroom gehad. We weten niet precies wanneer het begonnen is, we denken rond 13.00 uur. De reden dat we het niet weten is omdat alle grote gebouwen en mensen met geld een generator hebben. Dus er is bijna altijd stroom. In ons huis hebben we dit helaas niet.
Tijdens zo'n loadshedding wordt ook echt alles uitgeschakeld. Ook de verkeersverlichting gaat uit. Op drukke kruispunten komen verkeersregelaars te staan maar verder is het gewoon survival of the fittest en gewoon ieder klein gaatje pakken en jezelf er maar tussen proppen. Hopelijk worden de centrales snel gemaakt, maar vanmiddag gaan we toch maar even een hoop batterijen voor de zaklampen en kaarsen kopen.
Ik ga nu maar weer eens aan het werk. Een kijken of ze nog wat leuke klusjes weten.
Tot de volgende!
-
05 Februari 2015 - 10:01
Joost:
Snel en makkelijk ingeburgerd Thijs. Leuk om je verhaal zo te lezen. Dat van die foto's bij de kinderen in de townships is heel herkenbaar!. Heel veel plezier en succes met het project!!!
Groetjes Joost -
05 Februari 2015 - 12:04
Joke Beniers:
Hoi Thijs.
Je hebt in die paar dagen al heel wat indrukken op gedaan. Leuk om dit te lezen. Ben benieuwd of je dit project van de grond krijgt. Succes met alles en gr.
Joke
-
05 Februari 2015 - 14:34
Saskia:
Fijn dat je het meteen naar je zin hebt! Project van stage klinkt leuk, veel succes! En wat betreft die tijden van van je stage, kun je ook een week vrij nemen ;-) tot snel!! -
05 Februari 2015 - 18:36
Lisa :
hee neef!
Leuk om over je eerste dagen daar te lezen!
Het klinkt inderdaad alsof je al helemaal gesetteld bent..bizar hoe snel dat gaat!
Genietse..maar dat komt zo te lezen wel goed.
Liefs! -
06 Februari 2015 - 21:01
Henrieke:
Hey afrika ganger :-)
Klinkt goed, je nieuwe project! Jullie kunnen er vast met elkaar iets moois van maken.
Groetjes! -
09 Februari 2015 - 10:24
Sicco:
Beste Thijs,
Goed om te lezen dat je het naar je zin hebt. Die relaxte sfeer zal jou zeker aanspreken. Eigenlijk de manier van leven die jullie in Brabant gewend zijn en waar wij vanuit de Randstad met gemengde gevoelens naar kijken.Ik ben benieuwd wat jouw gemiddelde gewicht is van de steaks. Dat vrouwen de slechtste humor hebben is natuurlijk internationaal, heus niet alleen in onze familie. Mooie symboliek: Thijs Somers is een steen. Met jouw puzzelstuk(je) komt het zeker goed.
Veel plezier verder.
Stef Bos zingt mooie liedjes over Zuid-Afrika.
Ja, ik weet dat PSV bovenaan staat.
Hartelijke groeten,
Sicco -
01 Maart 2015 - 21:51
Aad:
Hoi Thijs,
Ik heb even een geschikt moment afgewacht om iets te schrijven. Je zult wel begrijpen waarom ik dat vandaag doe: als je eerst in de wolken bent geweest zul je na donderdag (3-0) en vandaag (1-3) weer met beide benen op de grond staan. Goed om te lezen en te horen dat je het daar erg goed naar je zin hebt, dat verzacht het leed van de nederlagen van PSV een beetje. Ze zullen echt wel kampioen worden en in Amsterdam zullen ze zich rot schamen dat ze zoveel onnodige punten hebben verspeeld. Geniet van je verdere verblijf daar.
Houdoe, Annet en Aad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
